Val McDermid KRWAWA BLIZNA

Kto myśli, że najciemniej jest zawsze pod latarnią, nigdy chyba nie sprawdzał, jaki mrok panuje w świetle jupiterów. Czy osoba, której życie śledzą tłumy oddanych fanów i żądnych sensacji paparazzi może dokonać tuż pod ich nosem serii zbrodni niemal doskonałych?

„Krwawa blizna” to druga część cyklu thrillerów autorstwa Val McDermid, w którym wojnę seryjnym zabójcom wypowiada para bohaterów: starsza inspektor policji Carol Jordan oraz psycholog kliniczny i profiler Tony Hill. Cień makabrycznych zbrodni opisanych w „Syrenim śpiewie” kładzie się ciężarem na ich wzajemnych relacjach, przez co - zamiast uczestniczyć w tworzonym właśnie przez Tony'ego zespole profilerów - Carol zdecydowała się na transfer do jednostki policji w Seaford. Rozdzielenie bohaterów serii pozwoliło autorce na równoległe prowadzenie dwóch wątków kryminalnych – sprawy podpaleń w małym miasteczku w Yorkshire oraz zniknięć nastolatek na terenie całej Anglii.

Podobnie jak w „Syrenim śpiewie”, pierwszy rozdział książki rodzi w głowie mętlik, pojawia się bowiem wiele nowych postaci, a trzecioosobowa narracja co kilka akapitów skupia się na innej osobie. Gdy jednak uda się ten natłok informacji nieco uporządkować, czytelnik nie tylko lepiej poznaje poszczególnych bohaterów, ale i – poprzez wgląd w ich motywację – ma pełniejszy, bo widziany z wielu perspektyw, obraz akcji. Jedną z opisywanych postaci jest ponownie sam seryjny morderca, ale tym razem autorka nie każe czytelnikowi zbyt długo dywagować nad jego tożsamością. Przygotowania do zbrodni, kolejne etapy wprowadzania planu w życie przeplatają się ze wspomnieniami z poprzednich morderstw oraz opisem poczynań profilerów i policji. Napięcie potęguje fakt, że na włosku wisi życie kolejnej nastolatki i do końca nie wiadomo, czy odsiecz zdąży dotrzeć na czas.

Atutem serii jest ukazanie pracy policyjnych profilerów – wyciąganie wskazówek z widoku miejsca zbrodni, tworzenie profilu psychologicznego, budowanie obrazu sprawcy nie tyle z zostawionych przez niego dowodów, co elementów zupełnie pomijanych przez policję. Autorka neguje przy tym znaną z produkcji amerykańskich sielankową wizję ścisłej i kreatywnej współpracy policji z psychologami. Tony nie tylko walczy z seryjnym mordercą, ale i z podszytą wrogością nieufnością policji i trudno w pierwszej chwili stwierdzić, czy większy problem stanowi dla niego wykoncypowanie, kto może być mordercą, czy też uzmysłowienie tego stróżom prawa.

„Krwawa blizna” to sprawnie napisana, wciągająca i trzymająca w napięciu lektura. Kto jednak po spotkaniu z „Syrenim śpiewem” oczekiwał także w tej części makabrycznych opisów urzeczywistnionych chorych  fantazji seryjnego zabójcy będzie raczej zawiedziony. Tym razem autorka szokuje nie ilością przelanej krwi i wymyślnością rytuałów, lecz obnażeniem smutnego faktu, że często w lenistwie czy usilnym poszukiwaniu tego co dobre, ludzie zadowalają się podsuwanymi im iluzjami, nie tylko nie szukając prawdy pod zewnętrzną błyszczącą powłoką, ale czasem wprost starając się jej nie dostrzec. Polecam serdecznie.

Val McDermid, Krwawa blizna

Wydawnictwo Prószyński i S-ka, il. stron: 448

Moja ocena: 5/6