Jeaniene Frost JEDNĄ NOGĄ W GROBIE

Kiedy potężny i bardzo przystojny wampir określa cię miłością swojego życia i deklaruje, że znajdzie cię zawsze i wszędzie, lepiej mu od razu uwierzyć i oszczędzić sobie kilku lat tęsknoty, a jemu poszukiwań. Cat chyba tego nie wiedziała, dlatego dla ratowania matki i ukochanego Bonesa zgodziła się na propozycję FBI, by stać się tajną bronią służb specjalnych w walce z nieumarłymi.

Akcja książki „Jedną nogą w grobie”, drugiej część cyklu „Nocna łowczyni” autorstwa Jeaniene Frost, rozpoczyna się cztery lata po wydarzeniach opisanych we „W pół drogi do grobu”. W tym czasie Cat zbudowała zespół do walki z wampirami, a FBI wypracowało metody wykorzystywania niezwykłych właściwości ich krwi. Tylko życie prywatne głównej bohaterki zasadniczo nie istniało. Ale przeszłość nie daje o sobie zapomnieć. Najpierw celem jednej z akcji Cat okazuje się być stwórca Bonesa, potem ktoś w jej domu rodzinnym dokonuje podwójnego zabójstwa, w końcu myśliwy staje się zwierzyną i ktoś zaczyna dybać na jej życie. Ktoś, kto doskonale wie, kim Cat jest – mimo nowego życiorysu i nazwiska.

Tym razem uwagi odbiorcy nie rozprasza ratowanie zewnętrznych ofiar, bo dzięki wykorzystaniu motywu polowania na Cat cały ciężar fabuły skupił się na głównej bohaterce i jej relacjach z otoczeniem. Do bardzo kameralnego grona bohaterów części pierwszej dołączają podwładni Cat – naturalnie zafascynowani w równym stopniu jej umiejętnościami, co urodą. I niezbyt zadowoleni z nieuniknionego przecież (z racji tak gatunku literatury, jak i wielkiej miłości obojga zainteresowanych) ponownego wkroczenia Bonesa na scenę . Powrót kochanka głównej bohaterki pozwolił zresztą Frost nie tylko rozwinąć skrzydła w zakresie opisów aktów miłosnych i scen zazdrości, ale też – co znacznie ciekawsze – poruszyć kwestię zaufania i lojalności między Cat a jej współpracownikami.

„Nocna łowczyni” to cykl zdecydowanie dla czytelników dorosłych. Świadczy o tym nie tylko ilość i szczegółowość scen erotycznych, ale i stopień brutalności opisów walk toczonych przez Cat – bywają naprawdę krwawe i bezlitosne. Niestety, niektóre starcia wypadają nieprzekonująco, bo przy wielości detali gubi się rytm akcji.

Wśród wielu innych serii tego rodzaju cykl Frost pozytywnie wyróżnia także dobór nieumarłych bohaterów, bowiem wampirom towarzyszą nie wilkołaki, a ghule. W tej części autorka przedstawiła metodę ich tworzenia oraz powiązanie ze światem krwiopijców, a jeden z rozpoczętych wątków wskazuje, że w kolejnych książkach serii udział tego gatunku będzie jeszcze większy.

W warstwie romantycznej „Jedną nogą w grobie” nie zaskakuje – jest tu miłość i zazdrość, powroty i tęsknoty, czyli to wszystko, do czego czytelniczki książek tego gatunku są przyzwyczajone i czego oczekują. Autorka uzupełnia to humorem i akcją, która z każdą strona przyspiesza aż do naprawdę dobrego, efektownego zakończenia. Jeśli dodać do tego interesującą obecność ghuli, otrzymujemy może niezbyt oryginalny, ale wciągający i zapewniający kilka godzin przyzwoitej rozrywki paranormalny romans dla dorosłych. Tych z czytelniczek, które polubiły Cat w pierwszej odsłonie, książka „Jedną nogą w grobie” nie powinna zawieść – jest od swojej poprzedniczki szybsza i mocniejsza w każdym aspekcie, a do tego – dzięki wspomnianym ghulom – ciekawsza w zakresie świata przedstawionego.

Jeaniene Frost, Jedną nogą w grobie

Wydawnictwo MAG, il. stron: 392

Moja ocena: 4-/6

Recenzja  wcześniej ukazała się w Gildii